Sailing Yacht DixBay (NL): Vigo II

De boot ligt weer in Marina Davila in Vigo. We hebben net een heerlijk weekend achter de rug bij een mooi eiland, Isla Cies genaamd. Samen de hoogste piek beklommen met onze blote voetjes om een kijkje te nemen bij de vuurtoren. Het was helaas dichte mist dus van een mooi uitzicht was geen sprake maar natuurlijk wel van persoonlijke overwinningen. Finn kon alles wel goed zien maar die heeft natuurlijk ook radar- en laserogen J. Na een limo, snoepje en een appeltje zijn we weer lekker terug gehobbeld. Op de terugweg trok hier en daar de mist op en hebben we toch nog kunnen genieten van mooie vergezichten. Enkele uitspraken van Finn tijdens de wandeltocht: “Er komt een bocht aan van 18kg” en ”we zijn nu 1060mm hoog”. Binnenkort maar eens wat over eenheden leren…

In de haven ligt een ander Nederlands stel met ook continu problemen aan hun boot. (lotgenoten) Deze mensen staan nu op de plek waar wij ook op de kant stonden. Ze hebben nog veel reparaties voor de boeg. Ook zij beleven dus de nodige dipjes, psychisch gezien. Ze hebben onder andere problemen gehad met de boegschroef. Deze is los gekomen waardoor de boot zelfs lek is geraakt. Nou daar moet je natuurlijk niet aan denken… We hebben gezellig thee gedronken en vermoedelijk zal dit nog wel een borreltje worden.

We liggen in de haven omdat onze windmolen stuk is gegaan tijdens het te water laten van de boot. De kraan is tegen het mastje en de windmolen aangereden. Het mastje heeft de klap overleefd (goed laswerk Chris!) maar de windmolen kwam er minder goed vanaf. Deze wordt als het goed is vandaag vervangen (verzekeringswerk voor de haven). Hier is geen enkele discussie over geweest, ze hebben meteen alles gedaan om dit weer in orde te brengen.

De mensen leveren hier goed werk, het is alleen de mañana cultuur die lichtelijk vermoeiend is. De problemen met de trillende schroefas zijn helemaal voorbij. Er moest wel een gat in de scheg van het roer geboord worden, want anders kon de schroefas er niet uit. Daarna kon de as eruit en het lager vervangen worden. Een speciaal gemaakte “poelie-trekker” werkte niet. Nadat het hele zaakje weer gemonteerd is loopt het als een zonnetje! We kunnen nu naar de Cariben motoren als het moet.

Een tweede reden dat we hier nog zijn is toch weer de stuurautomaat. In overleg met monteurs zijn we eruit dat de hydraulische ram/pomp vervangen moet worden. Deze moet ingevlogen worden vanuit, je raadt het nooit, jawel Nederland. Waarschijnlijk twee dagen wachttijd maar dan is het wat ons betreft trossen los om meteen een flink stuk richting Lissabon te varen. We hebben besloten vanuit Lissabon richting Madeira te varen. Idris vertrekt vandaar een weekje naar Holland om onder andere bij de opening te zijn van het nieuwe pand van De Klimaatbeheerster. Ik ga lekker met Finn het eiland verkennen.

Het gaat goed met ons. Zodra we bij een strandje liggen zijn alle zorgen snel verdwenen. De rust begint zich te zetten. We hebben inmiddels zelf twee broden gebakken en jawel het is gelukt en het is leuk! Het is vast een beetje oefenen zodat met de oversteek zelf gemaakte broodjes op tafel komen. Finn is blij. Het gaat lekker met school. Onder andere door meer structuur aan te brengen begint het te kloppen. Gisteren heeft hij zijn vriendje Mats nog even op skype gedag gezegd. Echt top! Papa heeft een paar spelletjes op de Ipad gezet waar hij dan ook niet vanaf te slaan is haha….Vier op een rij, Swampie (krokodilspel). Verder vindt hij leuk: “lekker spelen met zijn eigen speelgoed, kijken met papa als we aan het zeilen zijn op de kaartentafel dat we niet vast lopen. Met papa lego spelen. We hebben een waterscooter, een helikopter en een vliegtuig gemaakt. En zelf heb ik een heel gek vliegtuig gemaakt, spelen op het strand”.

Idris heeft alle vertrouwen dat we bijna de puntjes op de i hebben. Na het windmolenakkefietje hetgeen de bloeddruk toch echt even heeft doen oplopen (arme Spanjaard, gelukkig snapte hij niet wat er gezegd werd #@$^^%$^$&#) is toch al snel het vertrouwen terug. Momenteel wat last van rugklachten maar ook die nemen al weer af. Gisteren nog even boven in de mast een lampje vervangen zodat we ’s nachts ook weer zichtbaar zijn. Lekker knutselen (toch schat)…

En met mij. Ik voel me lekker, heb een goed boek Tegenlicht van Esther Verhoef, helaas weet ik niet meer wie de schenker is maar nogmaals hartelijk dank. Het meest geniet ik van de tijd die we hebben om dingen samen te doen. Je gaat terug naar een stuk basis waardoor heel veel tijd ontstaat voor elkaar. We zijn het perfecte team J.

Posted by Berenice