We zijn op de helft! 385 van de 770 mijl van Tenerife naar Sal hebben we achter de rug. Nog 385 te gaan.
De eerste 2 dagen op zee waren erg rustig. Op de 2e dag hebben we zelfs een paar uur de motor gebruikt. Vanaf dag 3, vandaag dus, hebben we een mooie wind. Een restje van een storm bij Madaira blaast ons met gemiddeld 6 knopen richting het zuiden. Soms varen we zelfs meer dan 8 knopen, nu alweer een tijdje 7. Prima dus!
De voorspellingen zijn redelijk goed. Morgen, dinsdag, wordt een hele rustige dag met weinig wind. Woensdag komt die echter weer terug uit het noord oosten met ongeveer 10 knopen. Die gaat ons het laatste stukje naar Sal brengen. Donderdag verwachten we aan te komen. Naast ons is ook de Jan van Gent op weg naar Sal. Ze liggen nog maar 70 mijl achter ons en komen waarschijnlijk vrijdag aan.
Om 18h savond hebben we steeds radio contact (op 8101 MHz) met andere Nederlandse schepen die nu op La Gomera liggen. Wanneer de wind goed is gaan zij ook vertrekken richting Sal.
De dagen komen we door met muziek luisteren, rijtjes met woorden lezen (Finn), rekenen, lezen, naar de golven kijken, zeilen trimmen, hijsen, laten zakken, reven, eten koken, afwassen enz enz enz. We hebben het dus druk zat en de dagen vliegen om!! Maar we hebben wel weer erg veel zin om stil achter het anker te liggen, met een koud biertje in de hand haha....
-----
Message send bij SSB radio.
Posted 26-11-2012 17:39 (utc)
Pos 22°34.95'N 019°55.00'W
Sog 6.7
Cog 205T
Klik voor actuele positie
maandag 26 november 2012
vrijdag 23 november 2012
Sinterklaas op Tenerife
In Nederland is Sinterklaas al aangekomen, maar Sint zijn zwarte pieten reizen de hele wereld af om alle kinderen cadeautjes te brengen. Ook op de DixBay is een zwarte piet langs geweest. Althans, dat denken we. Want “ineens” kregen we een video boodschap, speciaal voor Finn, per email binnen en even later lag er ook “ineens” een grote jutte zak vol met cadeaus op het dek naast de mast.
Het leuke is dat de Sint blijkbaar wist dat we snakken naar Hollandse lekkernijen. Zo zaten er (tot nu toe) speculaas koek en de chocolade letters “FINN” in de zak. Lekker!! Er zaten zelfs zo veel cadeaus in de zak, dat we de komende tijd gewoon elke dag een pakje kunnen pakken. Leuk! Finn wordt er ook helemaal blij van en laat dat duidelijk horen door na het open maken van een pakje kei hard “Dank u wel Sinterklaassss…” door de haven te brullen… Maar ook namen ons, bedankt Sinterklaas!!
Nadat we Arlo en Maaike hebben opgehaald op het vliegveld op Tenerife Sud, zijn we in onze huur auto richting de ruim 3 kilometers hoge berg El Teide gereden. De Citroen C3 1.1 heeft moeite de steile heuvels op te komen. Een enkele keer lukt het zelfs vol gas in de 1e versnelling niet en zakken we langzaam weer achteruit. We zoeken een andere weg en uiteindelijk kunnen we het hele National Park rond rijden. Prachtige en soms maanlandschapachtige vergezichten.
Dinsdag 20 november vertrekken we uit ons vertrouwde groepje Nederlandse schepen, de Nostress, de Blabber en de Gaia en varen naar Bahia de Abona. Helaas was er nog wat swell uit het oosten waardoor we wat lagen te rollen achter ons anker. Woensdag (na de ochtend-duik in het lekkere water) gaan we anker op en willen we naar Los Cristianos. Ter hoogte van Punta del Medano krijgen de SailAway en de Barnstormer op de AIS in zicht en besluiten we de haven van San Miguel in te varen. Leuk om weer even met iedereen bij te babbelen.
Vrijdag of zaterdag vertrekken we waarschijnlijk richting de Capo Verdos. 750 mijlen oceaan zeilen. We zijn benieuwd hoe dat gaat bevallen. Door het ontbreken van internet zal het bijwerken van de site wel wat minder worden. Kleine berichtjes kunnen we via de korte golf zender plaatsen, foto’s zullen moeten wachten op een betere verbinding. We hebben er in ieder geval erg veel zin in!!
 |
| El Teida |
 |
| Prachtig toch? |
 |
| Dit gedeelte loop denk soms onder water |
 |
| "klik" |
 |
| Uitzicht over de wolken |
 |
| Wat een hoogte |
 |
| Onze nieuwe bemanning, Maaike en Arlo |
 |
| Sinterklaas heeft een video boodschap gestuurd |
 |
| en een zak achter gelaten naast de mast |
 |
| Vol met cadeaus |
 |
| Lekker |
 |
| San Miguel |
zondag 18 november 2012
Loro Parque
Met onze gehuurde Citroen C3 zijn we samen met Maarten en Thea van de Nostress naar het Loro Parque gereden. Dit recreatiepark heeft de grootste en volledigste collectie papegaaien ter wereld! Te midden van een subtropische plantenwereld met watervallen en duizenden palmen, leven gorilla’s, tijgers, dolfijnen, zeeleeuwen en orca’s en ook is er een aquarium met koraalriffen en 20 haaien. Genoeg te zien dus!
We slenteren de hele dag rond en kijken onze ogen uit. Uiteraard bezoeken we de zeeleeuwen show, de dolfijnen show en de orca show. Ook orca Morgan leeft tegenwoordig in het Lora Parque. Orca Morgan is bekent geworden doordat hij op het Nederlandse strand is aangespoeld. Na zijn recovery in het Dolfinarium is hij getransporteerd naar Tenerife waar hij keurig door de groep wordt opgevangen.
Met het laatste daglicht rijden we terug naar de boot waar we uitgeteld op de bank neerploffen. Het was een geslaagde en gezellige dag!
We slenteren de hele dag rond en kijken onze ogen uit. Uiteraard bezoeken we de zeeleeuwen show, de dolfijnen show en de orca show. Ook orca Morgan leeft tegenwoordig in het Lora Parque. Orca Morgan is bekent geworden doordat hij op het Nederlandse strand is aangespoeld. Na zijn recovery in het Dolfinarium is hij getransporteerd naar Tenerife waar hij keurig door de groep wordt opgevangen.
Met het laatste daglicht rijden we terug naar de boot waar we uitgeteld op de bank neerploffen. Het was een geslaagde en gezellige dag!
 |
| Wie is er nou aapies aan het kijken?? |
 |
| Keizer pinquins |
 |
| Zeeleeuwen show |
 |
| Er zijn ook reptielen |
 |
| en dolfijnen die door een hoepel kunnen springen |
 |
| en ook heel hoog kunnen vliegen |
 |
| surfing on dolphins |
 |
| "Kijk eens wat ik kan....." |
 |
| Morgan wordt hier goed opgevangen |
 |
| Morgans vriendjes |
 |
| Welke zal ik eens kiezen... |
 |
| Papagaaien hebben uitzicht over zee |
 |
| Groepjes flamingos |
zaterdag 17 november 2012
Aankomst Isla Graciosa
Na wat avonden stoeien is het eindelijk gelukt om video's in onze website in te sluiten. Bij deze een stukje video van de aankomst op Ilsa Graciosa / Canarische eilanden.
woensdag 14 november 2012
Isla Graciosa, Lanzarote en Tenerife
Dinsdag 6 november om 06h smorgens verlaten we Marokko. Onze overtocht naar de Canarische Eilanden begint zoals voorspeld, met erg weinig wind. Ondanks dat Isla Graciosa in zuid-westelijke richting ligt, varen we toch eerst naar het westen. We verwachten dan eerder de noorden wind op te pakken. En inderdaad, na slechts 4 uurtjes motoren steekt er een klein windje op. Een half uurtje later hijsen we het grootzeil en rollen de kluiver uit en weer een half uur later laten we het grootzeil weer zakken. De kluiver en 15 – 20 knopen wind gaan ons naar het zuiden brengen!
Ongeveer 50 uur na ons vertrek laten we het anker vallen bij Playa Francesa op Isla Graciosa. We hebben een prima overtocht gehad, maar zijn wel moe. Onderweg hebben we via de ssb radio nog contact met de Nostress, de Gaia, de Blabber en de Tara. Ook zij zijn onderweg naar Isla Graciosa maar verwachten een dagje later aan te komen. We pompen het bijbootje op en varen naar het strand. Iets wat we sinds Portugal niet meer hebben kunnen doen en Finn kan zich meteen lekker uitleven met zand en (lava?)stenen.
Na een paar dagen ont-Marokko-en op het strand, varen we op 11 november gezamenlijk naar Marina Rubicon aan het zuiden van Lanzarote. We waren vanuit Marokko toch heel wat formaliteiten gewend, maar in deze haven spannen ze echt de kroon. De boten worden bij binnenkomst globaal gemeten en dan wordt het havengeld berekend. Als je het niet eens bent met de “geschatte” lengte, wordt er een meetlint gehaald, en wordt de lengte precies gemeten. Naar een officiële meetbrief wordt hier niet gekeken en dat pakte in ons geval dus niet zo gunstig uit. Op papier zijn wij namelijk 12,36 meter, maar in het echt blijkt dat we echt 15 meter zijn. Een dure haven dus en dat is voor ondergetekende even slikken…
We blijven slechts één nachtje in deze dure haven en maandag 12 november varen we naar Santa Cruz op Tenerife. Dit is een stukje van slechts 130 mijl, 1 nachtje varen dus. Even ten noorden van de Canarische eilanden heeft het echter weer gestormd, en de golven daarvan (de swell) staan er nog gewoon. Op de Navtex (weerberichtontvanger) wordt gewaarschuwd voor een swell van 4 meter en die staat er ook! Ondanks de 20 knopen wind, rollen we als een malle. Alles wat niet vast ligt beweegt en maakt geluid en het duurt weer even voordat de boot geluids-vrij is. Veel slapen doen we niet, maar Finn stoort zich er niet aan en slaapt als een roosje.
Nu liggen we dus op Tenerife en hebben we tijd om de was te doen. De laatste keer was een week of 3 geleden in Rabat. Het is dus een hele berg. Morgen willen we kijken of we een auto kunnen huren en naar het Loro Parque, een soort Dolfinarium, kunnen gaan. Ook moeten we hier nog veel eten gaan inkopen. Volgende week maandag komen Arlo en Maaike aan boord en dan willen we vertrekken richting Kaap Verden. Tot die tijd nog genoeg te doen dus…
Ongeveer 50 uur na ons vertrek laten we het anker vallen bij Playa Francesa op Isla Graciosa. We hebben een prima overtocht gehad, maar zijn wel moe. Onderweg hebben we via de ssb radio nog contact met de Nostress, de Gaia, de Blabber en de Tara. Ook zij zijn onderweg naar Isla Graciosa maar verwachten een dagje later aan te komen. We pompen het bijbootje op en varen naar het strand. Iets wat we sinds Portugal niet meer hebben kunnen doen en Finn kan zich meteen lekker uitleven met zand en (lava?)stenen.
Na een paar dagen ont-Marokko-en op het strand, varen we op 11 november gezamenlijk naar Marina Rubicon aan het zuiden van Lanzarote. We waren vanuit Marokko toch heel wat formaliteiten gewend, maar in deze haven spannen ze echt de kroon. De boten worden bij binnenkomst globaal gemeten en dan wordt het havengeld berekend. Als je het niet eens bent met de “geschatte” lengte, wordt er een meetlint gehaald, en wordt de lengte precies gemeten. Naar een officiële meetbrief wordt hier niet gekeken en dat pakte in ons geval dus niet zo gunstig uit. Op papier zijn wij namelijk 12,36 meter, maar in het echt blijkt dat we echt 15 meter zijn. Een dure haven dus en dat is voor ondergetekende even slikken…
We blijven slechts één nachtje in deze dure haven en maandag 12 november varen we naar Santa Cruz op Tenerife. Dit is een stukje van slechts 130 mijl, 1 nachtje varen dus. Even ten noorden van de Canarische eilanden heeft het echter weer gestormd, en de golven daarvan (de swell) staan er nog gewoon. Op de Navtex (weerberichtontvanger) wordt gewaarschuwd voor een swell van 4 meter en die staat er ook! Ondanks de 20 knopen wind, rollen we als een malle. Alles wat niet vast ligt beweegt en maakt geluid en het duurt weer even voordat de boot geluids-vrij is. Veel slapen doen we niet, maar Finn stoort zich er niet aan en slaapt als een roosje.
Nu liggen we dus op Tenerife en hebben we tijd om de was te doen. De laatste keer was een week of 3 geleden in Rabat. Het is dus een hele berg. Morgen willen we kijken of we een auto kunnen huren en naar het Loro Parque, een soort Dolfinarium, kunnen gaan. Ook moeten we hier nog veel eten gaan inkopen. Volgende week maandag komen Arlo en Maaike aan boord en dan willen we vertrekken richting Kaap Verden. Tot die tijd nog genoeg te doen dus…
 |
| Overal doeken en was tegen het geluid |
 |
| Rollen naar bakboord |
 |
| en weer terug naar stuurboord |
 |
| 9 van de 10 keer zeilen we met alleen de kluiver |
 |
| Finn geniet van zijn "Werther'S Original" |
 |
| Koken valt niet mee op zee |
 |
| Een gast op zee vliegt naar binnen en nestelt zich in ons fruitnet |
 |
| relax, relaxer, Relaxed!! |
 |
| De WindPilot aan het werk |
 |
| Prachtig blauwe lucht bij aankomst Isla Graciosa |
 |
| Voor de verandering een keer mét grootzeil |
 |
| Op de uitkijk |
 |
| Land in zicht! |
 |
| Noordkant van Lanzarote |
 |
| Mooi varen langs de kust |
 |
| De zuidkant van Lanzarote |
 |
| Eet smakelijk |
 |
| De kust van Tenerife |
 |
| Of zijn we nou in Sidney ?? |
 |
| Wasdag |
dinsdag 6 november 2012
Marokko IV – The Final Battle
Donderdag 1 november vertrekken we uit El Jadida. We willen graag naar Essaouira of Agadir. Dat moet lukken want er staat een lekkere wind, helaas alleen uit het zuiden. Na een dag kruisen lopen we het 25 mijl zuidelijker gelegen Jorf el Lasfar aan. Niet erg opgeschoten dus…
Jorf el Lasfar is een echte industrie haven. Met elk weer en ook in het donker makkelijk aan te lopen. Er is alleen niet op jachten gerekend. Er is wel plek, maar vaak gewoon naast een zee sleper of loodsboot. De ambtenaren zijn vriendelijk, maar je moet wel de hele papierwinkel door. Invullen, kopieeren, overschrijven in een dik boek en elke keer vragen ze weer naar de "occupation" van Finn.
Vrijdag om 05h smorgens vertrekken we uit de industriehaven. Er staat weinig tot geen wind, maar we willen toch verder en gaan dus een dag motoren. Onderweg kan lekker de watermaker aan, kunnen we douchen en worden de accus weer eens goed geladen. Tegen de schemering zijn we ter hoogte van Cap Safi, een kaap net ten noorden van Safi. Om 20h lopen we de haven van Safi binnen.
Volgens de boeken en verhalen is Safi een vieze, stinkende vissershaven met nauwelijks plek voor jachten. Wij vinden al snel een plekje naast een ander jachtje en maximaal 5 seconden na het afmeren staan de officials alweer aan dek. De hele papierwinkel begint weer van voor af aan. Alles wordt weer genoteerd, over geschreven in dikke boeken, gekopieerd en uiteraard wordt weer volop gevraagd naar de "occupation" van Finn. Wat een land. Wanneer alles achter de rug is blijkt dat we de havenmeester zijn vergeten. De savonds laat nog even snel naar deze man toe. Kort gezegd, wie dacht ik wel niet dat ik was, dat ik me niet per direct bij hem gemeld heb. "Do not ever make the same mistake!" en toen mocht ik weer naar onze boot.
De volgende morgen komt Bruchaib zich melden. Bruchaib is "the man" hier en gaat alles voor ons regelen. Om te beginnen diesel. Nadat we hebben aangegeven wel 100 liter te kunnen gebruiken vliegt hij weg. Een kleine 2 uur later staat hij weer aan dek en zegt dat ik met hem mee moet. Achter op de brommer rijden we door de 1e gate (politie) en de 2e gate (douane). Hier moet ik afstappen en een gereed staande taxi in gaan. Een stukje papier wordt in me handen gedrukt en de taxichauffeur rijdt naar de gate. Zoals verwacht worden we natuurlijk meteen aangehouden en na het overhandigen van het stukje papier (de factuur van het tanken) mogen we verder. Voor de aanvankelijk € 1,- per liter kostende diesel (vraagprijs) betalen we € 0,80 per liter en snel staan de 4 jerrycans aan dek. Prima geregeld dus.
Ook een 2e sessie gaat zonder problemen. Het enige verschil is dat Bruchaib me achter op zijn brommertje nog even meeneemt door de medina (oude binnenstad). Het barst van de kraampjes en er is weer van alles te krijgen. In tegenstelling tot Fes, is het hier veel schoner en vriendelijker en savonds gaan we met z'n allen even de stad in. Bij een kraampje kopen we popcorn voor Finn en daarna lopen we weer naar de boot.
Zondag vertrekt de zeilboot waar wij langszij liggen. Smorgens wordt er op de romp geklopt en als ik me gezicht buiten het luik steek zegt de "buurman" dat ik nog 30 minuten de tijd heb om zijn dek schoon temaken en dat hij daarna vertrekt. Voor de zekerheid vraag ik nog een keer wat hij bedoelt, maar ik krijg hetzelfde antwoord. Of ik even zijn dek wil schrobben zodat hij over 30 minuten weg kan… Ha, lekker is dat?? Ik ga toch zeker niet zijn dek schrobben?? Er hebben meerdere boten langzij gelegen, overal is de politie, de immigratiedienst, de havendienst en de kustwacht aanboord geweest en allemaal met smerige schoenen (heb je in een industriehaven). In mijn beste engels heb ik meneer gezegd ie de boom in kan en dat hij zelf zijn dek maar moet gaan schrobben. Mijn dek is ook vies en dat moet ik toch ook zelf schoonmaken en als je geen mensen over je dek wilt moet je maar voor anker gaan. Een kop koffie later was de buurman weer helder van geest en is zonder verder te mokken vertrokken…
Morgen is het dinsdag 6 november. De weerberichten laten noorden wind zien, dus we gaan vertrekken richting de Canarische eilanden. Vandaag beginnen we dus vast met het in werking zetten van de papierwinkel. Nadat we de vissershaven met zijn vismarkt bezocht hebben, lopen we door naar de "immigration". Hier zijn onze pasporten en die moeten gestempeld worden. De vriendelijke ambtenaren verzoeken ons om vanavond terug te komen en dat alles dan klaar zou zijn. Prima, door naar de havenmeester. Hier wordt niet alleen in hokjes gedacht, ook in hokjes gewerkt. Het 1e kantoortje maakt een briefje met de aankomst en vertrekdatum. Hiermee ga je naar het 2e hokje en daar zit iemand die de factuur maakt. Dan ga je naar het 3e hokje en daar kun je betalen. Met de factuur in de hand kun je weer naar het 1e hokje en dan krijg je je meetbrief terug. De hokjes zitten helaas niet allemaal in hetzelfde gebouw maar verspreid over het terrein. Neem hier dus de tijd voor!
Bij het 2e hokje gaat het bij ons mis. We zijn 2 november aangekomen en gaan 6 november weer weg. Dat zijn 4 nachten. Maar zo werkt het hier niet. Je betaald elke dag dat je in de haven ligt. Dan zijn het dus 5 dagen. Maar wel á € 25,- en dat pik ik natuurlijk niet. Na een hevige discussie in kantoor 2 besloten dat we vandaag nog weg gaan, 5 november dus en dat ik dan maar 4 dagen betaal. Dat was gelukkig goed, maar dan moeten we helaas wel nu nog weg. Dat doen we dan maar.
Drie weken zijn we in Marokko geweest. Een bijzonder land. Op een enkele official na, zijn we eigenlijk alleen maar vriendelijke, behulpzame en gastvrije mensen tegen gekomen. Ze zijn gek van blonde kinderen (altijd meenemen naar "belangrijke besprekingen" met officials), er ligt overal plastic en afval op straat en eigenlijk is alles vies. Het land loopt 100 jaar op west Europa achter. We zijn blij dat we dit stukje Marokko beleeft hebben maar zijn nu klaar om naar de Canarische eilanden te gaan!
-----
Message send bij SSB radio.
Posted 5-11-2012 18:17 (utc)
Pos 32°18.32'N 009°14.91'W
Sog 0.1
Cog 084T
Jorf el Lasfar is een echte industrie haven. Met elk weer en ook in het donker makkelijk aan te lopen. Er is alleen niet op jachten gerekend. Er is wel plek, maar vaak gewoon naast een zee sleper of loodsboot. De ambtenaren zijn vriendelijk, maar je moet wel de hele papierwinkel door. Invullen, kopieeren, overschrijven in een dik boek en elke keer vragen ze weer naar de "occupation" van Finn.
Vrijdag om 05h smorgens vertrekken we uit de industriehaven. Er staat weinig tot geen wind, maar we willen toch verder en gaan dus een dag motoren. Onderweg kan lekker de watermaker aan, kunnen we douchen en worden de accus weer eens goed geladen. Tegen de schemering zijn we ter hoogte van Cap Safi, een kaap net ten noorden van Safi. Om 20h lopen we de haven van Safi binnen.
Volgens de boeken en verhalen is Safi een vieze, stinkende vissershaven met nauwelijks plek voor jachten. Wij vinden al snel een plekje naast een ander jachtje en maximaal 5 seconden na het afmeren staan de officials alweer aan dek. De hele papierwinkel begint weer van voor af aan. Alles wordt weer genoteerd, over geschreven in dikke boeken, gekopieerd en uiteraard wordt weer volop gevraagd naar de "occupation" van Finn. Wat een land. Wanneer alles achter de rug is blijkt dat we de havenmeester zijn vergeten. De savonds laat nog even snel naar deze man toe. Kort gezegd, wie dacht ik wel niet dat ik was, dat ik me niet per direct bij hem gemeld heb. "Do not ever make the same mistake!" en toen mocht ik weer naar onze boot.
De volgende morgen komt Bruchaib zich melden. Bruchaib is "the man" hier en gaat alles voor ons regelen. Om te beginnen diesel. Nadat we hebben aangegeven wel 100 liter te kunnen gebruiken vliegt hij weg. Een kleine 2 uur later staat hij weer aan dek en zegt dat ik met hem mee moet. Achter op de brommer rijden we door de 1e gate (politie) en de 2e gate (douane). Hier moet ik afstappen en een gereed staande taxi in gaan. Een stukje papier wordt in me handen gedrukt en de taxichauffeur rijdt naar de gate. Zoals verwacht worden we natuurlijk meteen aangehouden en na het overhandigen van het stukje papier (de factuur van het tanken) mogen we verder. Voor de aanvankelijk € 1,- per liter kostende diesel (vraagprijs) betalen we € 0,80 per liter en snel staan de 4 jerrycans aan dek. Prima geregeld dus.
Ook een 2e sessie gaat zonder problemen. Het enige verschil is dat Bruchaib me achter op zijn brommertje nog even meeneemt door de medina (oude binnenstad). Het barst van de kraampjes en er is weer van alles te krijgen. In tegenstelling tot Fes, is het hier veel schoner en vriendelijker en savonds gaan we met z'n allen even de stad in. Bij een kraampje kopen we popcorn voor Finn en daarna lopen we weer naar de boot.
Zondag vertrekt de zeilboot waar wij langszij liggen. Smorgens wordt er op de romp geklopt en als ik me gezicht buiten het luik steek zegt de "buurman" dat ik nog 30 minuten de tijd heb om zijn dek schoon temaken en dat hij daarna vertrekt. Voor de zekerheid vraag ik nog een keer wat hij bedoelt, maar ik krijg hetzelfde antwoord. Of ik even zijn dek wil schrobben zodat hij over 30 minuten weg kan… Ha, lekker is dat?? Ik ga toch zeker niet zijn dek schrobben?? Er hebben meerdere boten langzij gelegen, overal is de politie, de immigratiedienst, de havendienst en de kustwacht aanboord geweest en allemaal met smerige schoenen (heb je in een industriehaven). In mijn beste engels heb ik meneer gezegd ie de boom in kan en dat hij zelf zijn dek maar moet gaan schrobben. Mijn dek is ook vies en dat moet ik toch ook zelf schoonmaken en als je geen mensen over je dek wilt moet je maar voor anker gaan. Een kop koffie later was de buurman weer helder van geest en is zonder verder te mokken vertrokken…
Morgen is het dinsdag 6 november. De weerberichten laten noorden wind zien, dus we gaan vertrekken richting de Canarische eilanden. Vandaag beginnen we dus vast met het in werking zetten van de papierwinkel. Nadat we de vissershaven met zijn vismarkt bezocht hebben, lopen we door naar de "immigration". Hier zijn onze pasporten en die moeten gestempeld worden. De vriendelijke ambtenaren verzoeken ons om vanavond terug te komen en dat alles dan klaar zou zijn. Prima, door naar de havenmeester. Hier wordt niet alleen in hokjes gedacht, ook in hokjes gewerkt. Het 1e kantoortje maakt een briefje met de aankomst en vertrekdatum. Hiermee ga je naar het 2e hokje en daar zit iemand die de factuur maakt. Dan ga je naar het 3e hokje en daar kun je betalen. Met de factuur in de hand kun je weer naar het 1e hokje en dan krijg je je meetbrief terug. De hokjes zitten helaas niet allemaal in hetzelfde gebouw maar verspreid over het terrein. Neem hier dus de tijd voor!
Bij het 2e hokje gaat het bij ons mis. We zijn 2 november aangekomen en gaan 6 november weer weg. Dat zijn 4 nachten. Maar zo werkt het hier niet. Je betaald elke dag dat je in de haven ligt. Dan zijn het dus 5 dagen. Maar wel á € 25,- en dat pik ik natuurlijk niet. Na een hevige discussie in kantoor 2 besloten dat we vandaag nog weg gaan, 5 november dus en dat ik dan maar 4 dagen betaal. Dat was gelukkig goed, maar dan moeten we helaas wel nu nog weg. Dat doen we dan maar.
Drie weken zijn we in Marokko geweest. Een bijzonder land. Op een enkele official na, zijn we eigenlijk alleen maar vriendelijke, behulpzame en gastvrije mensen tegen gekomen. Ze zijn gek van blonde kinderen (altijd meenemen naar "belangrijke besprekingen" met officials), er ligt overal plastic en afval op straat en eigenlijk is alles vies. Het land loopt 100 jaar op west Europa achter. We zijn blij dat we dit stukje Marokko beleeft hebben maar zijn nu klaar om naar de Canarische eilanden te gaan!
-----
Message send bij SSB radio.
Posted 5-11-2012 18:17 (utc)
Pos 32°18.32'N 009°14.91'W
Sog 0.1
Cog 084T
 |
| Finn in Bad |
 |
| Slecht weer in de haven van El Jadida |
 |
| De zeilschool in El Jadida |
 |
| De 3e nacht kunnen we langszij zodat het wel diep genoeg is |
 |
| "The Men" in Safi: Bruchaib |
 |
| Hij regelt de diesel |
 |
| Aan het werk in de oude vissershaven |
 |
| Druk druk druk |
 |
| En tamelijk oud |
 |
| De vissenkoppen worden gewoon afgebroken op straat |
 |
| "Koeltransport" |
 |
| Teamwork |
 |
| Scheepswerf in Safi |
 |
| Zo zit dat dus |
 |
| Oude ambacht |
 |
| ??? |
 |
| Bij gebrek aan een waslijn |
Abonneren op:
Posts (Atom)