zaterdag 20 april 2013

Virgin Sound en Anegada

Jemig, wat gaat de tijd toch snel. We varen nu bijna drie weken rond bij de Britse Maagden Eilanden. Morgen is het alweer zondag 21 april en dan kruisen we naar Sint Maarten. Onze “vakantie” hier zit er dan op. Vanaf Sint Maarten vliegt Finn naar huis (Berenice brengt hem natuurlijk) en wij gaan ons klaar maken voor de 2200 mijl lange oversteek van Sint Maarten naar de Azoren. Drie weken oceaan zeilen. Drie weken lang een 3-uur-op-3-uur-slapen-ritme.

 
Uitzicht vanaf het Rosewood Little DixBay resort

Met de DixBay in de Dixbay

Luxe zwembadjes

Finn geniet er wel van!


Vanaf de baai DixBay varen we naar de Gorda Sound, een redelijk grote baai aan de noord kant van Virgin Gorda. Je kan eigenlijk overal ankeren en alles is beschut. Wanneer we aankomen liggen ook de Ostrea, de Mero en de SailAway er. Gezellig dus! En, Saba Rock ligt op “Dingy-afstand” dus met happy-hour gaan we daar lekker aan de PainKiller!


Saba Rock

op dingy afstand

Lekker PainKillers drinken

De kids kunnen lekker rennen

en luieren in de hangmatten

Ziet er allemaal netjes uit!


Na een paar dagen gaan we anker-op en varen via Eustatia Island naar Anegada. Anegada is het meest noordelijke eiland van de BVI’s. Het is een plat eiland en heeft enorme lange witte stranden met heel fijn zand. Je kan er uren lopen zonder iemand tegen te komen. Echt toeristisch is het nog niet, want de charter maatschappijen hebben Anegada in de no-go zone gezet vanwege het uitgebreide rif wat er ligt. Vooral het kleine baaitje aan de westkant vinden we erg relaxed. Op de wal kun je, net als op Vlieland, scooters en fietsen huren. Je kan dan het binnenmeer Flamingo Pond rond rijden en daarna uitpuffen op een terras aan het strand.


Welkom op Anegada

Waar je prima kan wandelen

en relaxen op het strand

en in het water

Links

Amerikanen uit Boston spelen mee

en bouwen een zandkasteel samen

Even bijdrinken


Inmiddels zijn we weer terug in de Gorda Sound. Vanmiddag gaan we langs de douane/immigratie zodat we morgen naar Sint Maarten kunnen varen.



Bij Bitter End ligt ook de super catamaran van Richard Branson

De Zweedse kennisen zijn er ook, gezellig!

Zeilschool Bitter End

en natuurlijk de Bitter End Pub

vrijdag 12 april 2013

BVI’s, Rosewood Little DixBay Resort en Finn’s verjaardag

Ons blog loopt wat achter. Terwijl we op facebook allang op de Britse Maagden eilanden zijn aangekomen, blijft ons blog steken op Saba. Even updaten dus weer. En dit keer vooral veel foto’s!

Het tochtje van Saba naar Road Town op Tortola verloopt prima. Net voor zonsondergang gooien we los en tegen het einde van de volgende ochtend pikken we een mooring, vlakbij de customs en immigration steiger op Tortola, op. BVI’s here we are!! Even inklaren en daarna voor een paar dagen boodschappen doen. sMiddags varen we naar Little Harbour op Peter Island, ons eerste baaitje. Onze 3 weken vakantie zijn begonnen ;-)


De schatjes

Finn helpt lekker mee, nu met sturen bijvoorbeeld

Tekoop?

Ongeveer 15 jaar geleden is Berenice ook op de BVI’s geweest. Vooral Sandy Cay en Cane Garden Bay zijn al die jaren blijven hangen. Leuk om nu dus weer even heen te gaan en te kijken of het erg is veranderd. Grote stukken koraal bij Sandy Cay zijn helaas verdwenen of dood. Gelukkig is er nu wel een anker verbod boven het koraal en zijn er moorings waar je 90 minuten aan mag liggen om even te snorkelen. Het is dus niet zoals 15 jaar geleden, maar er wordt nu gelukkig wel beter aan behoud van het koraal gedacht. Cane Garden Bay is vooral veel drukker geworden. Vroeger lag je nog met 2 of 3 boten in de baai, nu liggen er zomaar 20. Wat niet is veranderd zijn de hamburgers van Rhymer’s Beach Bar and Restaurant. Net zo lekker als toen, volgens Berenice!


Sandy Cay met een reuze catamaran erachter

Cane Garden Bay

Bezoek aan een rum destilleerderij

Callwood Rum Distillery

Eerst proeven natuurlijk

en dan kopen

Uitzicht vanaf het strand met zonsondergang

Suriname was het meest zuidelijke punt tijdens onze reis, het eiland Jost van Dyke wordt het meest westelijke. Vanaf hier komen we alleen nog maar dichter bij huis. Via Sopers Hole varen we oostelijk, naar Privateers Bay op Norman Island, waar je in een aantal grotten kan snorkelen. Het is weer net of we in een aquarium zwemmen. Naast prachtig gekleurde vissen en koraal, zie je Amerikaanse touristen die met reddingsvesten en andere drijfhulpmiddelen de grotten in snorkelen. Wat een wereld…


Zwemmen in The Caves

The Indians

Na een snorkelstop op Pelican Island & The Indians (een aanrader!) varen we door naar Salt Island. Dit eilandje met twee binnen meertjes werd vroeger gebruikt voor de productie van zout. Nu is het eiland verlaten. Aan de zuidwest kant van het eiland ligt het wrak van motorschip Rhone. Het schip zonk daar op 29 oktober 1867 tijdens een hevige orkaan en is nu een geliefd duikobject. De schroef en de schroefas, de motor, het roer en een groot deel van de romp en de spanten zijn nog goed zichtbaar en bied een prima beschutte plek voor kleine vissen.


Binnenmeren op Salt Island

met dammetjes tussen de meertjes

Wandeling naar de vuurtoren

R.M.S. Rhone

De schroefas

Deel van het roer en de schroef

Van Salt Island motoren we naar Virgin Gorda. In het zuiden van dit eiland zijn een aantal inhammen met strandjes en grote rotsen, beter bekend als The Baths. Je kan hier lekker op het strand spelen, zwemmen en via de rotsen naar de volgende baai lopen / klauteren. Het enige probleem hier is eigenlijk om droog aan land te komen. De stranden hebben namelijk een “Dingy verbod”. Eigenlijk is het een “Geen-dingy-op-het-strand-verbod” en een “Buitenboordmotor-gebruik-verbod”. Zwemmend, met de bijboot op sleeptouw, lost het probleem op en we kunnen lekker genieten van het strand en de wandelingen over de rotsen.


The Baths vanaf het water

Er loopt nog een aardige deining

Rotsen?? Waar??

Met zonsondergang

Echt niet gephotoshopt

Balans

Grote en kleine stenen

en stukjes strand

Oohhh shit shit shit, RENNEN......!!

The Baths

Cruiseship & DixBay

Finn rechts onder, best imposant!

Familie portret

Lekker zwemmen in super helder water

Inmiddels is het 11 april. Dat betekent een feestje, want Finn is jarig! 7 jaar alweer, wat wordt het toch een pittig knulletje. En wat heeft ie het afgelopen jaar veel geleerd en meegemaakt. En wat is er dan mooier om dit feest te vieren in DixBay op de DixBay. Want daar zijn we nu, in de Dix-Bay op Virgin Gorda. 31 jaar geleden kwamen de eerste eigenaren van onze DixBay hier, in het Rosewood Little Dixbay Resord. Ze waren op huwelijksreis en ter ere daarvan hebben ze toen besloten hun hagelnieuwe boot DixBay te noemen. Nu, 31 jaar later, is de DixBay thuis zou je kunnen zeggen. Een bijzonder moment… Morgen gaan we maar eens wat DixBay-souvenirs kopen. Daarna varen we waarschijnlijk door naar de noord kant van het eiland.


Oeps, foutje.....

Aan de pannenkoeken