St. Eustatius en Saba

Oranjestad is de hoofdstad van Statia, zoals Saint Eustatius hier genoemd wordt. Het ligt in het zuid-westen van het eiland en aan de voet van vulkaan The Quill. In het midden van het eiland ligt een klein vliegveld en in het noorden liggen enorme opslag tanks voor olie. Statia is blijkbaar (net als vroeger) nog een belangrijke doorvoer haven.

We liggen aan een stevige mooring, een meter of 100 vanaf het strand. De boot ligt hevig te rollen en we gebruiken een tweede anker om de neus van de boot richting de deining te houden. Het leven wordt zo een stuk aangenamer.

Welkom!

Mooie bouwstijl

Ruïnes van vroegere pakhuizen

Aan wal bezoeken we het prachtig gerestaureerde Fort Oranje en de daarachter gelegen stad. Het is druk in de meestal uitgestorven stad. Maar nu is het Pasen en overal is harde muziek en wat te eten. We zitten een tijdje aan het strand bij een duikschool en de sfeer is prima!

Uitzicht tijdens de tocht naar Fort Oranje

Ook hier nog oude ruïnes

Oranjestad is verdeeld over een laag en een hoog gedeelte

Standbeeld in de tuin van de Gouverneur

Nog meer ruïnes

Oude joodse kerk

De duikschool heeft prima bier!

Bbq op het strand

Wegwijzers

De dag erna gaan we op wandeling. Samen met de crew van de Sailaway beklimmen we de vulkaan The Quill. De piek van deze vulkaan ligt 600 meter boven zeeniveau en de bodem in de krater 200 meter. Na een mooie wandeling genieten we van een kop koffie (uit de thermoskan) en een broodje, met uitzicht op het regenwoud aan de binnenkant van de krater. Na de koffie dalen we af de krater in. Lekker klauteren op gladde rotsen en balanceren aan stukken touw. Beneden staan kolossale woud reuzen, begroeid met klimop en lianen. Het ziet indrukwekkend uit. De klim terug naar de rand van de krater valt gelukkig mee en een paar uur later zitten we weer bij de duikschool aan een koude cola.

Zoek Finn

Regenwoud in de krater van The Quill

Uitzicht vanaf de kraterrand

In de krater, naast een woudreus

Isis en Finn in een woud-reus-wortel-constructie in de krater

De dag erna vertrekken we naar Saba. Aan de west kant liggen een aantal moorings in 20 meter diep water. Harde valwinden vallen van de bergen af de “ankerbaai” over, en regelmatig zien we 30 knopen of meer op de windmeter. Gelukkig zien de moorings er stevig uit. Het water is erg helder en het mooringblok kunnen we (op 16 meter diepte) zien liggen! Helaas is de swell (deining) te hevig om aan land te gaan en een dingy-tocht van een mijl naar Fort Bay (waar een kleine haven is) zien we niet zitten.

Om de hoek ligt Fort Bay

 

maar helaas teveel deining om hier aan land te gaan

In het midden van de foto de trap vanaf zee naar het dorp

Hier beter te zien

Aan het einde van de dag gooien we daarom de mooring los en beginnen aan de 90 mijl naar de Britse Maagden Eilanden (BVI).