Een jaar onderweg

Vandaag is het 15 juni 2013. Precies 1 jaar geleden gingen onze trossen in Enkhuizen los en nu, 365 dagen later liggen we op de Azoren in de haven van Horta. We hebben best een hoop landen gezien en ook veel beleeft. Maar onze reis is bijna ten einde. Voor Finn zat het er op St. Maarten al op en Berenice vliegt vanaf Faial naar huis. Nu moet de boot zelf nog naar Enkhuizen en dat ga ik samen met Harald doen. Nog een week of 3 te gaan dus.

DixBay bij vertrek

DixBay een jaar later

Super lekkere sfeer bij de haven van Horta

Ook wij gaan heel traditioneel een muurschildering maken

Top van de vulkaan op het buureiland Pico

De dagen na de aankomst op Faial klussen we wat aan de boot en samen met de crew van de Mathiba rijden we met een auto naar de top van de vulkaan. Er is een pad wat over de rand van de vulkaan loopt. In 2,5 uur loop je de hele krater rond met (als het mooi helder weer is) prachtige uitzichten. Helaas was er veel laag hangende bewolking dus geen mooie vergezichten voor ons.

De bodem van de krater

Samen met de crew van de Mathiba

Zou net zo goed Nederland kunnen zijn....

Bij een mooi groen eiland...

hoort ook veel regen!

Amsterdam 1635 mijl

Daarna rijden we naar “Het nieuwe land” aan de westkant van Faial. Een vulkaanuitbarsting in 1957/58 zorgde ervoor dat het eiland ongeveer 2,5 km2 groter is geworden. Wonderlijk genoeg is wel de vuurtoren blijven staan. De omgeving ziet eruit als een maanlandschap met heel fijn zwart zand en mooie wilde heuvels en rotsen. Er is een prachtig museum waar een film wordt vertoond waarin heel mooi wordt laten zien hoe een vulkaan ontstaat, hoe de Azoren zijn ontstaan en wat er tijdens een uitbarsting gebeurt. Erg interessant dus! Tegen de avond brengen we Berenice naar het vliegveld. Haar reis zit erop.

De oude vuurtoren die de uitbarsting doorstond

Maanlandschap

De Brandaris?

De reis van Berenice zit erop

Voor mij begint een tijd met vooral veel klussen aan de boot. De zeewaterpomp op de motor lekt olie en water, de stuurinstallatie schreeuwt om aandacht en er moet natuurlijk een muurschildering op de kade gemaakt worden. Tijd dus om de handen uit de mouwen te steken en daarna snel naar Nederland te komen!!