Inmiddels zijn we 2 weken in Suriname en het bevalt ons erg goed. De temperatuur is goed, af en toe een regenbuitje, vriendelijke mensen en alles is nog betaalbaar ook.
De jaarwisseling in Paramaribo is uitbundig. De meeste overheidsinstellingen zijn dagen ervoor al dicht of werken op een (nog) lager pitje. De straten zijn druk, iedereen is super vriendelijk en overal wordt al volop vuurwerk afgestoken. Niet zoals in Nederland alleen rond middernacht, maar ook overdag moet je uitkijken dat je niet op een miljoen-klapper stapt. Een gezellige boel dus. 31 december ligt de DixBay nog voor anker achter het Torarica hotel, in het centrum van de Paramaribo en rond middernacht zitten we, samen met de crew van de Jan van Gent, te genieten van het ongelofelijke vuurwerk rondom ons heen. We hebben het gevoel dat de hoeveelheid vuurwerk die in Nederland in zijn totaal wordt afgestoken, alleen al wordt afgestoken in deze stad. Het is echt ongelofelijk wat hier de lucht in gaat. Ligt het werktempo misschien wat onder gemiddeld, ze weten wel hoe ze een feestje moeten maken hier! Kortom, we hebben een spectaculaire jaarwisseling beleefd.
Op 1 januari varen we verder de Surinamerivier op. Net voorbij Domburg (een populaire ankerplaats voor jachten) ligt tegenwoordig een heuse marina met drijvende steigers. De voorzieningen zijn nog niet helemaal klaar, maar voor ons vertrekkers is het al gauw prima. Na 1 nachtje voor anker (er is niet meteen plek) krijgen we een mooi plaatsje tussen 15 andere Nederlandse boten. Het is een echte Nederlandse enclave.
Vanuit Waterland maken we diverse tochtje het land in. We bezoeken de Paramaribo Zoo, rijden naar Domburg, brengen de bemanning van de SailAway met een 4WD auto naar Adjonie, bezoeken Brownsweg en een aantal kleine nederzettingen langs de snelweg, rijden de Brownsberg op (en af) en bekijken de stuwdam van het Professor Doctor Ingenieur W.J. van Blommensteinmeer ofwel het Brokopondomeer.
De Brownsberg vinden we een echte belevenis. Vooral ook, omdat de verhalen afraden de berg op te gaan omdat de weg erg slecht is. En dat klopt. We reden gelukkig wel in een 4WD, maar zijn natuurlijk geen geoefende terrein-rijders. Een aantal keer hadden we toch wel het idee dat we maar beter terug konden gaan, maar op zo een moment kun je natuurlijk niet keren. Het glibberige modder pad is net even breder dan de auto zelf en je kan dus maar 1 ding doen: doorrijden… Na een achteraf gave rit door het regenwoud is het uitzicht over het Brokopondomeer prachtig!
Morgen is het 10 januari. We denken dat we genoeg van Suriname beleefd hebben en willen verder gaan richting Tobago, een kleine 500 mijl verderop. De grootste club Nederlanders zal nog 1 of 2 weken in Suriname blijven en ons dan volgen.
De jaarwisseling in Paramaribo is uitbundig. De meeste overheidsinstellingen zijn dagen ervoor al dicht of werken op een (nog) lager pitje. De straten zijn druk, iedereen is super vriendelijk en overal wordt al volop vuurwerk afgestoken. Niet zoals in Nederland alleen rond middernacht, maar ook overdag moet je uitkijken dat je niet op een miljoen-klapper stapt. Een gezellige boel dus. 31 december ligt de DixBay nog voor anker achter het Torarica hotel, in het centrum van de Paramaribo en rond middernacht zitten we, samen met de crew van de Jan van Gent, te genieten van het ongelofelijke vuurwerk rondom ons heen. We hebben het gevoel dat de hoeveelheid vuurwerk die in Nederland in zijn totaal wordt afgestoken, alleen al wordt afgestoken in deze stad. Het is echt ongelofelijk wat hier de lucht in gaat. Ligt het werktempo misschien wat onder gemiddeld, ze weten wel hoe ze een feestje moeten maken hier! Kortom, we hebben een spectaculaire jaarwisseling beleefd.
Op 1 januari varen we verder de Surinamerivier op. Net voorbij Domburg (een populaire ankerplaats voor jachten) ligt tegenwoordig een heuse marina met drijvende steigers. De voorzieningen zijn nog niet helemaal klaar, maar voor ons vertrekkers is het al gauw prima. Na 1 nachtje voor anker (er is niet meteen plek) krijgen we een mooi plaatsje tussen 15 andere Nederlandse boten. Het is een echte Nederlandse enclave.
Vanuit Waterland maken we diverse tochtje het land in. We bezoeken de Paramaribo Zoo, rijden naar Domburg, brengen de bemanning van de SailAway met een 4WD auto naar Adjonie, bezoeken Brownsweg en een aantal kleine nederzettingen langs de snelweg, rijden de Brownsberg op (en af) en bekijken de stuwdam van het Professor Doctor Ingenieur W.J. van Blommensteinmeer ofwel het Brokopondomeer.
De Brownsberg vinden we een echte belevenis. Vooral ook, omdat de verhalen afraden de berg op te gaan omdat de weg erg slecht is. En dat klopt. We reden gelukkig wel in een 4WD, maar zijn natuurlijk geen geoefende terrein-rijders. Een aantal keer hadden we toch wel het idee dat we maar beter terug konden gaan, maar op zo een moment kun je natuurlijk niet keren. Het glibberige modder pad is net even breder dan de auto zelf en je kan dus maar 1 ding doen: doorrijden… Na een achteraf gave rit door het regenwoud is het uitzicht over het Brokopondomeer prachtig!
Morgen is het 10 januari. We denken dat we genoeg van Suriname beleefd hebben en willen verder gaan richting Tobago, een kleine 500 mijl verderop. De grootste club Nederlanders zal nog 1 of 2 weken in Suriname blijven en ons dan volgen.
Bezoek aan een locale stam |
3 opmerkingen:
Hoi Finn,
Wat is het daar mooi en zonnig. Hier is het koud en er ligt een beetje sneeuw. Ik ben niet zo bruin als jij.
Groetjes,
Mats, je vriend.
Hoi allemaal!
Wat ziet het er goed uit allemaal, jullie hebben het naar de zin.
Hier alles goed, gedoe met sneeuw enzo, maar ja, dat hoort er een beetje bij in deze periode, aan deze kant van de wereld ;-))
Veel liefs, leuk om foto's te zien.
Groetjes,
Iris
Hallo Dixbay-ers
Voor het eerst hebben we jullie ingehaald.
Helaas was er wel een mc donnell douglas van Insel air voor nodig.
We zijn 14 jan. Om 10 uur lokale tijd aangekomen in Curacao.
Geniet van Trinidad en Tobago en tot in de Carib. Gr. De JvG
Een reactie posten