Montserrat

De 25 mijlen van Antigua naar Montserrat zijn ontspannen. De 10 tot 15 knopen wind komt schuin van achteren en we varen alleen op de kluiver, zodat ons zonnetentje kan blijven staan. Tegen het begin van de avond komen we in Little Bay aan. Finn is helemaal door het dolle heen, want op de AIS zagen we al dat zijn vriendinnen van de SailAway er ook zijn! Super gezellig dus.

De noordkant van Montserrat

Een prima relaxed tochtje

Volle maan achter een boom tussen de bergen

De dag erna maken we samen een rondtocht over het eiland. Door een uitbarsting van de vulkaan Soufrière, die op 18 juli 1995 begon, is een groot deel van het eiland verwoest. Meer dan twee derde van de bevolking moest vluchten. De vulkaanuitbarstingen bleven aanhouden en in 1997 moest de hoofdstad Plymouth worden opgegeven. Grote delen van het eiland zijn nu onbewoonbaar.

De vulkaan

Verlaten villa's

Stoffige bende

waar de tijd stil staat....

Vroeger een oprij pad, nu as tot Finn´s hoofd

Een paal voor waslijnen, nu nog maar 50 cm zichtbaar

Zwembad op de iPad, op de achtergrond ligt het vol met as

Wel makkelijk om eruit te klimmen

Finn en vriendin Fenna en de vervelende gids

Onze niet al te enthousiaste en kind onvriendelijke gids Joe vertelt over het leven voor, tijdens en ná de uitbarsting. Foto’s op zijn iPad geven goed weer wat er allemaal door de as en lava verwoest is, maar een ritje door de “Exclusion Zone”, het getroffen gebied, heeft nog meer impact. Huizen zijn half bedolven onder de as en hotels liggen er verlaten en verpauperd bij. Gelukkig heeft het de nacht ervoor goed geregend, anders zouden we nu gek worden van al het opwaaiende stof. In het gebied mag nu ook niet meer gewoond worden, de autoriteiten vinden de nog steeds actieve vulkaan daarvoor te gevaarlijk. 

Ongeveer de helft van het eiland is onbewoonbaar

Terug op de boot zoeken we op internet naar filmpjes van de uitbarsting. Hier boven staan er twee die wij wel indrukwekkend vinden.

Aan het einde van de dag spelen op het (zwarte) strand

Morgen vertrekken we weer. Met een korte tussenstop op St. Kitts, willen we naar Saba varen.

Antigua op zijn mooist!

Green Island is een klein eiland aan de oost kant van Antigua. Het heeft 3 ankerbaaien. Het hele kleine Tenpound Bay laten we links (rechts) liggen, wij varen naar Ricketts Harbour Bay. Aan het westen ligt nog West Bay, welke grenst aan een groot Tobaco Cays-achtig rif. Hadden we een week geleden nog het idee dat Petit Terre op Guadeloupe hét mooiste plekje van de Cariben is, nu moet Petit Terre toch echt doorschuiven naar de 2e plek en komt Green Island op nummer 1. Een prachtig klein baaitje, een strand met poeder fijn wit koraal zand, rotsen en rif met koraal en met de mooist gekleurde vissen, het is hier allemaal! En het mooiste van alles is dat er, ondanks het natuurschoon, gewoon een super sterk wifi signaal is en we dus lekker kunnen internetten. Hoe maf zit de wereld in elkaar. s'Avonds steken we de Cobb bbq aan en eten samen met de crew van de Barnstormer lekker pizza’s.

Ons strandje wordt ineens ingenomen door Amerikaanse touristen

Gelukkig vertrekken ze ook weer snel

en is het eilandje

weer voor ons

Na een rondje Nonsuch Bay (ook weer een aanrader!) varen we via het Spithead Channel, tussen de riffen door naar open zee. We willen nog naar de noord-oost kant van Antigua. Er ligt daar een hele grote lagoon met volgens de foto’s kraak helder water. Dwars tussen de riffen door varen we naar Great Bird Island. Er liggen daar prima moorings lekker dicht bij snorkel gebieden.

Mooi strandje op Great Bird Island

En mooie uitzichten over de lagoon

en uitzicht over Hells Gate Island

en mooie snorkelplekken

Samen met de Barnstormer en onze dingy gaan we op expeditie naar Hells Gate Island. Dit bijzondere eilandje heeft een groot gat in de rots. Vanaf de ene kant ziet het gat eruit als een doodshoofd, vanaf de andere kant lijkt het op een hartje (je moet wel wat fantasie hebben). Op Great Bird Island beklimmen we nog even de 30 meter hoge rots met een mooi uitzicht over de lagoon, onze boot en Hells Gate Island. Daarna vaart DixBay weer verder.

Op expeditie

"we gaan goed"

Op onderzoek uit

doodshoofd / hartje

Kunst?

Vanaf de lagoon zijde

Vanaf de oceaan zijde

Expeditie geslaagd!

Via het Boon Channel, het vaarwater tussen het vaste land en het rif, varen we naar Deep Bay. Het bijzondere aan Deep Bay is het wrak van de Andes. In 1905 voer de 3 mast bark Andes van Trinidad naar Antigua met een lading “Pitch”. Toen het schip op Antigua arriveerde kwam er rook uit de dekluiken. Van de autoriteiten mocht het schip daarom de haven niet in dus ging het voor anker in Deep Bay. Toen de bemanning daar de luiken opende kreeg het startende vuur zuurstof en ontplofte het gebeuren. Het schip zonk in het midden van de baai en is nu een prachtig snorkel object. Helaas was het water te troebel dus was er voor ons weinig te zien. (filmpje is van een van onze voorgangers)

Nu liggen we in Jolly Harbour, onze laatste stop op Antigua. Morgen varen we naar Montserrad. Vanaf 1995 zijn er daar allemaal vulkaan uitbarstingen en erupties geweest. Een deel van het eiland is (vanwege de veiligheid) verboden gebied. Het lijkt ons heel bijzonder en dus het bezoeken waard!

DixBay, opzoek naar bijzondere plekken...

Bootjes kijken op Antigua

Vanaf Ilse de la Petit Terre varen we naar Englisch Harbour op Antigua. In deze beschutte en natuurlijke baai kun je prima ankeren. Enige nadeel volgens de pilot is dat de wind savonds vaak weg valt. Boten beginnen dan wat rond te drijven in plaats van dat ze achter hun anker liggen. Er ontstaan zo wel eens wat kleine nachtelijke aanvarinkjes. Voor de zekerheid gooien we daarom maar twee ankers over de muur, eentje voor en eentje achter.

Het stuk land tussen English Harbour en Falmouth Harbour heet Nelson’s Dockyard. Vroeger een Britse marine basis, nu een museum wat aardig lijkt op ons eigen Zuiderzee Museum. Leuke authentieke huisjes, een bakkertje, een museum en wat kleine winkeltjes. Het ziet er allemaal erg knus, vriendelijk en netjes uit.

Uitzicht vanaf de boot (Englisch Harbour)

Ons terras

Het "Zuiderzee museum"

Oude ambachten

Als je denk dat je een aardig schip hebt, ga dan vooral niet op Antigua langs. Liggen in English Harbour nog zeil- en motorschepen tot 30 meter, aan de andere kan van Nelson’s Dockyard (dus in Falmouth Harbour) liggen de echt grote jongens. Een mooi groot motorschip, zo een die er echt uitspringt, is de “A” van bijna 120 meter lang en kwa zeilschepen vinden we de Ranger van ruim 40 meter wel heel erg mooi! (en hij is tekoop…..) Na een middagje langs de steigers gekwijld te hebben, drinken we een biertje op een terras, met uitzicht op ons eigen DixBay-tje. Ons superjacht!

Hier liggen de kleintjes

Ook nog een kleintje

maar wel mooi

De iets grotere

De joekels

de "A"

Een bijzonder motorschip

Alles mooi gepoetst

Wat een uitzicht

Een nieuwe oude J

Tsja, wie zou deze betaald hebben??

De Lionheart

Ons eigen superjacht

De dag erna varen we naar Indian Creek. Ook dit is een natuurlijk inham en met onze diepgang kunnen we er net in. En hoewel het maar 1,5 mijl van Englisch Harbour af is, kun je het zomaar treffen de baai helemaal voor jezelf te hebben! Wij liggen er samen met de Barnstormer en besluiten savond de bbq maar eens aan te steken.

Met z'n tweetjes in Indian Creek

Een mooi stekkie

Hoewel we graag nog even een dagje hadden willen blijven, varen we de middag erna toch door. Voor Antigua hebben we één week gepland en we willen nog naar Green Island, Nonsuch Bay en bovenlangs via het Boon Channel naar de hoofdstad St. John’s.